De eerste week van februari is alweer een feit. De voorbereidingen en kweek met onze gevleugelde vrienden gaat gestaagd verder. Een mooie bezigheid in bare tijden waar we ons in bevinden. In deze periode van lockdown en draconische maatregen hebben we meer dan ooit plezier van onze omgang met de duiven. Gisteren 6 februari hebben we volgens planning op mijn adres de vliegers gekoppeld. Op een enkel jaarling koppeltje na was alles het zo eens. En inmiddels is alles mooi gekoppeld. Het is even wat werk en we hebben er weer wat mee te doen. Een voor een los laten en het bakvast maken van de koppels. We hebben op mijn adres een 12 tal koppels samengesteld, waarvan de jonge bij mij zullen gaan vliegen. Ook bij Paul staan er een 8 tal koppels gepland om jongen van bij mij weg te zetten, echter wachten we hier nog een weekje mee. Paul ligt helaas al 9 dagen plat op bed met een acute hernia.
De vliegers hebben geen last van het winterse weer. De lichten zijn aan van 7uur tot 19uur en de verwarming is ingesteld op 5 graden. Heerlijk behaaglijk en goed vertoeven in het hok.
De start van het seizoen komt in zicht. Echter kan het goed zijn dat corona wederom roet in het eten gooit. Ik denk zelf dat we weer toegewezen zijn op een start rond begin mei. Het is onmacht! Laten we hopen dat we in ieder geval een aantal mooie vluchten mogen spelen.
Onderstaand 2 koppelingen uit het vlieghok.
Links: De 615 x 610
Rechts: de 650 x 307
Binnenkort een totaal overzicht van de vliegkoppels.
